Sabeloryx

De sabelbok is de kleinste van de oryxantilopen, waartoe ook de gemsbok en de Arabische oryx behoren.

De Sabeloryx werd lange tijd bejaagd om zijn prachtige vacht en lange hoorns, die felbegeerde jachttrofeeën zijn, maar is in het wild uitgestorven. Aalborg Zoo heeft daarom dieren bijgedragen aan langlopende herintroductieprogramma's die nu hebben geresulteerd in een levensvatbare populatie in Tsjaad. 

Naast mensen zijn leeuwen en jachtluipaarden de grootste vijanden van het dier, terwijl kalveren het vaakst worden aangevallen door kleinere roofdieren zoals jakhalzen en hyena's.

De planten die de antilope eet bevatten weinig voedingsstoffen, dus hij moet het grootste deel van de dag op zoek naar voedsel.

De Sabeloryx reist in groepen die in aantal variëren van een paar tot wel 50 individuen. De groepen zoeken plaatsen op waar regen valt en hebben een ongelooflijk vermogen om regen te lokaliseren. Een groep kan meer dan 90 kilometer lopen om water te vinden.

De Sabeloryx-kudde wordt meestal geleid door een van de vrouwtjes, terwijl het dominante mannetje achter in de kudde blijft. Als het vrouwtje de weg kwijtraakt bij het zoeken naar water, stapt het mannetje naar voren en leidt de kudde terug op het juiste pad.

• Verspreiding: De Sabelbok leeft alleen in omheinde, beschermde gebieden in Tunesië, Senegal en Marokko, als onderdeel van herintroductieprogramma's op lange termijn.
• Bestand: Bedreigd
• Gewicht: 135-140 kilo
• Lichaamslengte: 190-220 centimeter
• Geslachtsrijpheid: Vanaf 1,5-2 jaar
• Dracht: 242-256 dagen. Gaat weg van de kudde om te kalven, maar is een paar uur later weer terug
• Aantal welpen: Meestal 1
• Voedsel: Grassen en kruiden, vruchten, wortels en bladeren
• Levensverwachting: 17 jaar in gevangenschap. Onbekend in het wild
• Latijnse naam: Oryx dammah